En ik wil nog dieper gaan!
Op een mooie zondagavond, tijdens de lente-equinox zat ik in mijn Herboratuin en sprak ik voor iedere cliënt een persoonlijk berichtje in, omringt door een prachtig avondconcert van de vogels. Het was een beetje dubbel, ik voelde me een beetje bezwaard, maar ook opgelucht.
Zo kwam ik in de stilte, in een leegte ook, waarvan ik nu nog niet kan overzien wat het voor mij betekent. Weet je, ik leef gewoon, ik adem, ik verbouw weer de groenten en de kruiden in mijn tuin, ik wandel, ik geniet, knuffel mijn hond Lana, ik lees vele inspirerende boeken, doe yoga en mediteer veel en praat met mijn levensvriend Peter. En vanuit hier mag wat ontstaan…ik laat de uitkomst volledig los.
Ondertussen staat de wereld op zijn kop, woedt er een ware informatie-oorlog die mensen uit elkaar drijft. Dat is niet leuk, maar het is niet te voorkomen. Het drijft me juist naar mijn diepste Zelf! Het is een grote test voor mij (voor iedereen!), blijf ik trouw aan mezelf, mijn weten, mijn kennis en het belangrijkste: mijn ‘onderbuikgevoel’?
Mijn antwoord is volmondig op alle vragen: JA! Ook al kom ik daardoor alleen te staan, verdwijnen sommige contacten uit mijn leven en kom ik in aanraking met onbegrip.
Trouw zijn aan mezelf, mijn hart volgen en zorgen dat alles wat ik doe zuiver is: het is mijn hoogste goed en grootste vervulling!
Ik ben een mooi boek over dit onderwerp aan het lezen: ‘Bestaansrecht’ van Maarten Overzier: Licht op de verdrongen historie die wij nog in ons dragen. Het gaat over hoe de levens van onze voorouders met hun trauma’s, de dubieuze normen en eisen van de kerk in ons leven en de 2 recente wereldoorlogen, ons doen en laten nog steeds beïnvloeden.